Τις ευθύνες του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκου και της υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δόμνας Μιχαηλίδου, καταγγέλλουν έξι γυναικείες οργανώσεις αναφορικά με την υπόθεση απαγωγής του 6χρονου παιδιού στην Κηφισιά, από τον Νορβηγό πατέρα του.
Οι έξι γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες με δημόσια παρέμβασή τους υπογραμμίζουν προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη τις ευθύνες που έχει η Πολιτεία ιδιαίτερα όταν έχει γίνει τόσο μεγάλη κινητοποίηση για την ανεύρεσή του παιδιού υπενθυμίζοντας τη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, της οποίας το άρ. 11 ορίζει ότι πρέπει να λαμβάνονται «μέτρα εναντίον των αθέμιτων μετακινήσεων των παιδιών στο εξωτερικό».
Παράλληλα απευθυνόμενες στη γγ αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης, οι οργανώσεις ρωτούν να μάθουν τι μέριμνα έχει ληφθεί για περιπτώσεις όπως αυτή του 6χρονου και καλούν το υπουργείο Δικαιοσύνης, «που γνωρίζει ότι ένα παιδί ζει σε καθεστώς διαμάχης μεταξύ των γονέων του» να απαντήσει τι υπηρεσίες πρόσφερε για το δικαίωμα του 6χρονου να αναπτύσσεται με ισορροπία και γαλήνη.
«Αν η ζωή κάποιων παιδιών γεμίζει από τραυματικές εμπειρίες, δεν φταίνε μόνο οι γονείς τους. Φταίει και αυτή η πολιτεία που επιτρέπει την αυθαιρεσία, συντηρεί την εγκληματικότητα και γίνεται συνένοχη σε καθημερινά θρίλερ που σημαδεύουν την ψυχή τους», τονίζουν μεταξύ άλλων οι 6 γυναικείες οργανώσεις
Αναλυτικά το κείμενο:
«Ένα ανήλικο παιδί 6 ετών απήχθη πριν από λίγες ημέρες κάτω από τρομαχτικές συνθήκες και, αφού απομακρύνθηκε από την οικογενειακή του εστία και το οικείο του περιβάλλον, μεταφέρθηκε σε άλλη χώρα.
Ας υποτεθεί ότι, τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση, οι γονείς δεν ήταν σε θέση να προστατέψουν τη ζωή, την ακεραιότητα, τη σωματική και ψυχική του υγεία. Αυτή η πολιτεία, μέσα στην οποία ζούσε αυτό το παιδί, δεν έχει καμία ευθύνη; Τι είναι ένα παιδί για να περνάει από χώρα σε χώρα σαν φτερό στον άνεμο; Και μάλιστα όταν έχει γίνει τόση κινητοποίηση για την ανεύρεσή του; Τι ασφάλεια έχουν οι πολίτες της χώρας αυτής για την φύλαξη των συνόρων και τον εντοπισμό των διακινητών και απαγωγέων; Τι ασφάλεια έχουν οι γονείς που ζουν σε συγκρουσιακές συνθήκες, υπάρχει περίπτωση να βγουν για δουλειά και να μην τα ξαναδούν;
Κύριε υπουργέ Προστασίας του Πολίτη μήπως έχετε διαβάσει τη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, της οποίας το άρθρο 11 ορίζει ότι πρέπει να λαμβάνονται “μέτρα εναντίον των αθέμιτων μετακινήσεων των παιδιών στο εξωτερικό”; Η Γενική Γραμματεία αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης, τι μέριμνα έχει λάβει για τέτοιες περιπτώσεις; Το υπουργείο Δικαιοσύνης, που γνωρίζει ότι ένα παιδί ζει σε καθεστώς διαμάχης μεταξύ των γονέων του, τι υπηρεσίες πρόσφερε για το δικαίωμα αυτού του παιδιού να αναπτύσσεται με ισορροπία και γαλήνη;
Αν η ζωή κάποιων παιδιών γεμίζει από τραυματικές εμπειρίες, δεν φταίνε μόνο οι γονείς τους. Φταίει και αυτή η πολιτεία που επιτρέπει την αυθαιρεσία, συντηρεί την εγκληματικότητα και γίνεται συνένοχη σε καθημερινά θρίλερ που σημαδεύουν την ψυχή τους».
Οι γυναικείες οργανώσεις/συλλογικότητες:
- Δίκτυο Γυναικών ΚΕΔΕ – KEDE women’s network
- ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
- Οι μαμάδες Mother’s Wings Greece Mother’s Wings
- Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά
- Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
- Χ.Ε.Ν. Ελλάδος
